- MACTATIO
- MACTATIOAgni Paschalis, toti Israelis coetui imperatur, Exodi c. 12. v. 6. Et mactabunt eum omnis congregatio Synagogae Israelis. Proin v. 21. omnibus dicit Moses, Mactate Pascha: non solum, quia tum temporis quisque paterfamiliâs aut quilibet primogenitus in familia sun erat Sacerdos; sed et, quia mactatio tam ad populum, quam ad Sacerdotem pertinebat, uti probat Bochart. Hieroz. Parte prior l. 2. p. 575. 576. Et quidem mactatio legitima, Hebraice sechita, ut Hebraeorum Magistri tradunt, acutissimô cultrô fiebat, per animalis iugulum ductô et reductô. Sed nechira, mactatio illegitima erat, quâ nares discindebantur, qualique usus est Balak Rex Moabitarum: Ita quidem Magistri. Bochart. vero, partem pectoris superiorem, quae Graecis ςτῆθος, Arabibus dici nachar, docens; verbum nachara, esse mactare, cultrô non in nasum, sed in summum pectus adactô prope iugulum, ostendit. Quod verbum, inquit, Arabibus notissimum etiam Chaldaei usurpant, cum de victimae mactatione agitur, in infidelium sacrificiis, in quorum numero erat Balak. Vide eum ubi supra c. 50. p. 586. Ceterum quid proprie Mactare, docet Stewechius, Solebant, aiens, hostiae molâ salsâ tangi, actum immolatae dici. cum vero ictae essent et aliquid ex illis in aram datum, mactatae dicebantur per laudationem et boni ominis significationem, et cum illis mola salsa imponebatur, dici solebat, Macte esto, ex Varrone, Electis Arnobianis l. ult. Eandem in rem Servius ad Aen. l. 9. v. 641. Quoties aut tus aut. vinum super victimam fundebatur, dicebant: mactus est taurus vinô vel ture, h. e. cumulata est hostia, et magis aucta. Vide Iac. Cuiacium Observation. l. 2. c. 12. B. Brissonium de Formulis l. 1. Alios.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.